De effecten van de COVID- 19 crisis en het sluiten van scholen op leerlingprestaties en onderwijsongelijkheid

In het voorjaar van 2020 onderging de wereld de grootste onderbreking in het onderwijs ooit: wereldwijd zagen 94% van alle leerlingen en studenten hun school tijdelijk sluiten (Verenigde Naties, 2020). Alhoewel deze schoolsluitingen initieel aanvaard werden als een noodzakelijke maatregel om de pandemie te bestrijden, werd al snel gevreesd voor leerachterstanden en stijgende onderwijsongelijkheid (Armitage en Nellums, 2020; De Witte, 2020). In tegenstelling tot de vele modellen om de verspreiding van het virus in kaart te brengen, is er echter weinig concrete empirische evidentie over de impact op leerprestaties en ongelijkheid. De eerste studies rond het sluiten van scholen zijn gebaseerd op analyses van eerdere tijdelijke onderwijsonderbrekingen en het verlies van instructietijd. Deze waren het gevolg van zomervakanties, stakingen, hervormingen of natuurrampen. Andere studies zijn gebaseerd op extrapolaties van het verlies van een deel van een schooljaar. Beide voorspellingen schetsen een negatief beeld. Een studie geeft aan dat de leerverliezen kunnen leiden tot verliezen van 15% in toekomstig BBP (Psacharopoulos et al., 2020). Alleen al door het verlies aan instructietijd ramen Di Pietro et al. (2020) leerverliezen die oplopen tot 0,82-2,3% van een standaarddeviatie per week.